Volgens de publieke opinie in de jaren tachtig hadden leraren het maar makkelijk. Ze hoefden maar een paar uur per dag les te geven, waren vroeg thuis, hadden veel vakantie en een hoog salaris. Toenmalig minister van Onderwijs Wim Deetman kwam toen met de Herziening Onderwijs Salarisstructuur. Deetman wilde dat de leraren salaris gingen inleveren. Dat zorgde in 1985 tot heftige onderhandelingen met de bonden.
De uitkomst was dat de bestaande docenten werden gespaard, maar dat diegenen die later aan een baan in het onderwijs begonnen minder gingen verdienen. De bonden gingen akkoord vanwege de hoge werkloosheid. De verwachting was namelijk dat nog maar één op de drie studenten van een lerarenopleiding een baan kon vinden.
Vanaf de jaren negentig zijn de salarissen iets gestegen, maar nooit meer tot aan het niveau van de jaren zeventig. Andere concurrerende beroepen voor hogeropgeleiden gingen beter betalen en er was geld gereserveerd voor een eventuele salarisverhoging, maar dat kwam er nooit van.
Tot hoeveel extra leraren de huidige salarisverhogingen zullen leiden is lastig te zeggen. De salarisverhogingen kunnen extra jongeren trekken en zittende docenten langer vasthouden, maar er zal ook iets gedaan moeten worden aan de begeleiding en het huidige takenpakket van docenten.
Praat mee
Heeft u al een account? Dan kunt u
Inloggen
Heeft u nog geen account? Maak dan een account aan